23 Aralık 2009 Çarşamba

İmkansızlık Okyanusu

Yazdan kalma bir gün.. Sıcak hava, çarşaf gibi bir deniz.. Berrak, açık renkli, tertemiz su.. Hafif tuz kokusu burunlarda.. Sımsıcak kumlar..

Denizin kıyısında bir balık.. Açıklara gitmeye çekinen bir yaratık, avuç içi kadar küçük ve önemsiz.. Kıyıda gezinip duruyor..

Denize giren bir kadın. Baştan aşağı asalet ve masumiyet kokan teni..
Dalga yaratmayan hareketleri, cesur adımları, metanet dolu mizacı ve coşkunluk derecesinde dinginliği ile suyun bedenine temasından zevk alışı..

Bu kadını izleyen balık, şaşkınlık içinde, gözleri yuvalarından fırlarcasına ve solungaçları ışık hızına yaklaşan bir hızla çırpınırcasına heyecanlı.. Bir yansımaya vurgun, bir varoluşa şükreder halde.. Deniz kıyısında küçük bir balık, gördüğü kadına sırılsıklam aşık..

Kadın farkına varır, bir kaç adım atar balığa doğru. Balık ürkek, sarhoş bir şekilde hafifçe yüzer kadının istikametine. Kadın elini uzatır, bakar.. Sımsıcak gülümsemesi ile içinden ''ne dostane bir balık..'' diye düşünür.

Balık zekidir. Anlar, korkar.. Bir balıkken bir insana aşık olmasının sonuçlarından korkar. Bir insanın bir balığa dostluk hissetmesinin hissiyatından çekinir. Bir balık olarak ömrünün nasıl geçeceğinin farkındadır balık ve ani bir hareketle arkasını döner. Derinlere yüzmeye başlar var gücüyle..

Kadın kızgındır balığa, arkasını dönmesine, açığa gitmesine, hızlı yüzmesine sinirlenir. Balık ardına bakmaya korkar, göz göze gelmekten kaçınır. Önünde uçsuz bucaksız bir okyanus vardır; aldırmaz.

Balığın imkansızlıklarına isyanına döktüğü göz yaşları, yaratılışına kızgınlığının serzenişleri, küçük yüzgeçlerinin küçük kulaçlarının ona sağladığı ivmeye kırgınlığı harman olur yayılır okyanusun dört bir tarafına. Yayılır da okyanus hala aynı okyanustur, değişmez dengeleri.. Kuralları vahşidir. Balık ziyan olur gider. Kadın, balığın ziyanından bihaber, sahile doğru ilerler..

Bir insanın bir balığa duyabileceği sevginin şekli bellidir. Bir balığın bir insana hissedebileceği aşkın sonuçları nettir.

Ellerimizde olan, yaşanmış güzel anlar ve yaşanmamış pişmanlıklardır. Süreç zor ilerler; kimsenin gücü bunları ellerimizden almaya yetmez. Adalet, herkesin iyiliğidir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder